گفتگو با تمدنها یا سرزنش آنها؟

چندی پیش به نمایشگاهی با عنوان «دست آوردهای» نیروی انتظامی برخوردم که چکیده اش را در بروشوری رنگین بدست مردم از همه جا بی خبر می دادند. در این بروشور به مطالب زیادی اشاره شده بود که یکی از آنها، بیشتر از همه چشم را نوازش می کرد: «هشدارهای لازم در مورد ازدواج و هر گونه ارتباط با اتباع خارجی». عنوان بسیار وسوسه کننده بود البته برای مردمی که یکی به نعل میزنند و یکی به میخ، مردمی که از سویی تا نام خارجی به گوششان می خورد از خود بی خود میشوند و از سوی دیگر تا با این نوع هشدارها روبرو میشوند همچون مارگزیده از ترس نجاست و ایدز پا به فرار می گذارند. سخن را کوتاه می کنم چرا که بند بند این بروشور گویای همه چیز است و خود ناچیز

ازدواج اتباع خارجی علاوه بر تبعات سو قانونی، یکسری عواقب اجتماعی و فرهنگی را به شرح ذیل بدنبال دارد

احتمال کلاه برداری اتباع خارجی از خانواده های ایرانی تحت عنوان ازدواج
احتمال طرد تبعه خارجی و متلاشی شدن بنیان خانواده
بروز تضادهای رفتاری در پی تضاد فرهنگی موجود
قبل از ازدواج با اتباع بیگانه به مدیریت اتباع خارجه انتظامی مراجعه نمایید
شهروند گرامی مراقب باشید که ممکن است ارتباط با اتباع خارجی یک دام برای شما باشد
به افراد بیگانه که به شما پیشنهاد شغل، تحصیل، اخذ پناهندگی و یا ویزا می دهند اعتماد نکنید
ماده چهارده قانون اقامت اتباع خارجه: مسولین اماکن عمومی موظفند ظرف بیست و چهار ساعت پس از ورود خارجی، هویت و تاریخ ورود را در فرم های مخصوص درج و به نزدیکترین کلانتری یا مدیریت اتباع خارجه تسلیم نمایند
در صورت مشاهده هر نوع رفتار مشکوک از اتباع خارجی مراتب را به پلیس اطلاع دهید

از هر چه بگذریم، تنها چیزی که در این میان درخور توجه است دامن آلوده به کینه و حسد اسلام ساختگی اینان است که از آن بنام دامن گشوده و برادری و برابری یاد میکنند. خود را آگاه به جهان و جهانیان می پندارند و همگان را به اطاعت از اسلام ساختگی و بی رنگ شده توسط خودشان می خوانند و جالب اینکه این بی رنگی را، نتیجه شرارت و دام تنیده شده از سوی غرب میدانند. به این دلیل است که روز به روز رنگ پریده تر و رسواتر میشوند بجای اینکه درمان درد را در تن رنجور خویش بجویند
آری در پس زمزمه گوش نواز «گفتگوی تمدنها» نوایی اینچنین گوش خراش را می بینیم که بیش از پیش اهداف شوم و ستیزه گر این قوم همیشه ناپایدار را نمایان می کند. هدف از گفتگو با تمدنهای بیگانه چیست؟ خرد پاسخ می دهد: برقراری دوستی. ولی آیا پاسخ نویسندگان این «هشدارها» نیز همین است؟ خرد می گوید: خیر، هدف از گفتگو، فراخواندن بیگانگان - یا به قول مسلمانان، کافران - به این دامن پاک و تهی از کینه و شک و دشمنی است تا از رفتارها و تمدنهای آلوده خود دست بکشند و تمامی دست آوردهای آنرا بدور بریزند و هیچ نپرسند که مبادا، خشم خداوند بنده نواز را، بر انگیزند. سخن کوتاه می کنم با این سفارش که، دولتمردان سر در برف بدانند که این مردم اگرچه ساده نگرند ولی طبیعت انسان بگونه ایست که خود نیک و بد را می شناسد، زشتی و پلیدی از آن روح شکاک و بیمار است اگر بدنبال پایداری هستید در اندیشه نیکنامی باشید اگرچه بسیار دیر است